Ретко кој знае дека американската мисионерка Мис Елен Стон која била киднапирана од страна на четата на Јане Сандански, пред да биде ослободена, престојувала во село Нивичино и била чувана од четата на Атанас Цонев – Брадата, познат како војводата Атанас Нивичански . Токму четата на Нивичански бил каналот за пренесување на американската мисионерска Елен Стон и Катерина Цилка, од малешевијата до протестантската црква во Струмица.
Тој канал се чувал во строга тајност и никаде не пишува дека Атанас Брадата, зимата 1901/1902 година, по инструкции на Јане Сандански и Христо Чернопеев, заложниците ги превзел од малешевијата, и ги чувал во селото Нивичино за да потоа со коњи бидат префрлени во струмичката котлина, кај селото Градашорци при крајот на месец февруари 1902.
Селото Нивичино се наоѓа во општина Василево и е на 30 километри од Струмица, веднаш зад вештачкото езеро Турија, длабоко во пазувите на Готен и Огражден и било тромеѓе на малешевскиот, радовишкиот и струмичкиот востанички округ. Дека во ова село се чувала Мис Стон заедно со Катерина Цилка и нејзинот бебе ќе ви раскажат сите кои потекнуваат од Нивичино, а најмногу поколението кое го оставил војводата Атанас Нивичански, кој имал три сина Митко, Страхил и Стојан и две керки Марија и Парошка.
Сите тие знаеле за тајниот канал во кој учестувал четата на нивниот татко, но фактот што биле деца на војвода за независна и суверена Македонија, не смееле многу јавно да зборуваат на таа тема, пред се од безбедносни причини во тогашниот систем. Атанас Нивичански починал во втората светска војна но тајната дека вил вмешан во чувањето и пренесувањето на американската мисионерка до ослободување се чувала само мегу семејството.
До селото Нивичино денес се стигнува или пеш или со трактор. Во селото останале само неколку објекти се другото се распаднало од забот на времето. Од куќата на Атанас Брадата и куќата каде била чувана Мис Стон и Катерина Цилка пред ослободувањето во зимата 1902 останале само темелите од камења обраснати со грмушки и трева. Тие се наогаат во долното маало од Нивичино од десната страна на реката на растојание од 10 метри.
Американската мисионерка Елен Стон и Катерина Цилка со бебето, качени на коњи а придружувани од Атанас Брадата и уште неколку комити, од селото Нивичино во февруари 1902 година биле симнати пред селото Градашорци и биле сместени во селската црква ,,Св Никола,, Приврзаниците на Д-р Џон Хаус од Протестантската црква во Струмица, дошле да ја земат од Градашорци кон Струмица.
Овој дел од приказната за ослободувањето на американската мисионерка речиси никаде не е напишан. Но поколението на војводата Атанас Нивичански- Браата го знаат и горди се што нивниот дедо, ја чувал мисионерката чие киднапирање одекна низ целиот свет.
Според пишаните документи преговорите за откуп се воделе со месеци. Комитите за слободата на двете жени барале 25 илјади лири, тогашни 125 илјади долари. Но, поради притисокот биле приморани да ја намалат висината на откупот на 14.500 лири. По многу перипетии, приказната завршува со исплаќање на бараната сума на 20 јануари 1902 година во регионот на Банско, а жените се ослободени на 23 февруари истата година мегу селата Василево и Градашорци , струмичко.
Крадењето авторски текстови е казниво со закон. Преземање авторски текстови и фотографии од ©DRNKA.MK е дозволено само делумно и со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
