Речиси во секое населено место во струмичко радовишкиот регион има една до две диви депонии кои се наоѓаат покрај локални патишта, реки, канали. Ѓубре се фрла насекаде, независно дали во селата има организирано собирање на отпадот или не. Луѓе со натоварени запрежни коли или трактори секојдневно фрлаат разновиден отпад .
Најалармантно е во оние населени места каде општинските комунални претпријатија организирано не го собираат ѓубрето, па жителите сами се снаоѓаат во собирањето, транспортот и депонирањето. Не е поразлично и во оние села каде комуналците обезбедиле садови за отпад како за домаќинствата, така и за правните лица. Жителите по навика си фрлаат во атарите на селата и ја загадуваат околината. Се претпоставува дека во струмичко-радовишкиот регион има над 100 диви депонии каде се фрла од комунален па сѐ до цврст отпад, а понекогаш и изумрени диви животни. Комуналните претпријатија ги чистат, но во рок од неколку месеци повторно се појавуваат купишта ѓубре на влезовите од селата или во нивните атари
Регионалната депонија „Шапкар“ кај Добрашинци требаше да ги затвори сите депонии во југоистокот . Општините од овој дел од државата не се договорија со австриската „АСА“, која требаше да инвестира околу 20 милиони евра и да го превземе бизнисот за собирање, транспорт и складирање на отпадот од сите 10 општини. Двегодишните преговори запнаа околу цената и проценката на комуналните претпријатија. Австријците бараа домаќинствата од урбаните средини да плаќаат по околу 500 денари месечно, а од руралните средини по 300, што е двојно повеќе од сегашните цени што ги наплакаат општинските комунални претпријатија. Сега се бара нова компанија, која ќе сака да гради регионална депонија и ќе го собира отпадот од 10 те општини од југоистокот.